Geldin! gözlerime bile inanmadım
Hiçbir dalganın kıyıya vurmadığı gibi...





Adalet

Geldin! gözlerime bile inanmadım
Hiçbir dalganın kıyıya vurmadığı gibi
Nerdeyse göğsümü koparıp götürecektin
Prangalara vurulmamış olsaydım
Çerkez dağlarında Promete gibi

Sarıldık birbirimize evvelin hasreti içinde
Gözlerini bir an bile ayırmadın zincirlerimden
Oysa umut ışıklarımı gözbebeklerine saklamıştım
Zeus’ün şimşekleri beni kıstırmadan önce
Sizin için ateşi çaldım diye!

Şimdi sen her gün ciğerimi yeniden yiyen
O kartaldan daha hızlı uçmak istiyorsun
Bulup getirmek için Asidin demiri eriten sırrını
Gelip insanlara yarın kardeşçe yaşamanın sırrını
Vermemi ne diye hala bekliyorsun!

O ateş ki hiç sönmesin diye kalbine yaktım
Sen de her yüreğe yak onu ki Hayatım
Her insan kendinde transparan olsun
Her gece yeniden büyüyor ciğerim Dişimi sıktım
Artık yeryüzünde büyük adalet olsun!


Yaşar Doğan
[Lolan]